SprågKrig Og Forvirring

Eg hadde nynorsk når eg gjekk på barnaskolen -og då i nittenpilogbue va nynorsk skikkelige nynorsk, og ikkje den udvanna varianten de operere med nå te dags. Lesebogå våres dengang hette "KvaLasDuNo" -og i mangen år gjekk eg rundt og trodde at dette bare va ein litt løyen tittel på bogå, for eg kobla ikkje at ordå faktisk betydde: "Hva leser du nå"

Teide i håve elle bare språgforvirra? Ja takk, begge deler... Og kaffor kalla det for nynorsk, addle hørre jo at språget hørres steingammalt ud!
Ennå då når nynorsk va nynorsk, då det va om å gjør å bruka någen ubegribelige ord som gjerna bortimot sju stykker forstod her te lands. Det va tøft det. Nå e an jo så valgfrie og "bokmålinfiserte" at eg må få spør: Ka e vitsen?

Ikkje misforstå meg, eg syns nynorsk e flott eg! Men kem hoen ska bruga det?
Han Tore Renberg va gjest i lokalen ein mårning då diskusjonen gjekk om nynorsken sin plass, og då sa han at han sko ønska at han kunne brukt nynorsk i skrivingå si. Ka så feile han? Det e nå vel bare å skriva det! -men der e vel ikkje nok penger i det! Åndssnobberi kalle eg sånt! Fekk meste lyst å tymma ei øl i håve på an!

Då e det gjerna liga greit at Kulturdepartementet og Språkrådet nå har godkjent ny rettskriving i nynorsk. De fjerne altså någen av de ordå som sju stykker i landet forstod, åsså gjer de større valgfrihed i sånne vanlige ord som me bruge heila tiå.
Någe som gjør at me fra fysste august i år kan skriva "Me ønske dåkkor velkommen" på ikkje mindre enn 16 forskjellige mådar:

Me ynskjer dykk velkomne
Me ønskjer dykk velkomne
Vi ynskjer dykk velkomne
Vi ønskjer dykk velkomne
Me ynskjer dokker velkomne
Me ynsker dykk velkomne
Me ynsker dokker velkomne
Me ønskjer dokker velkomne
Me ønsker dykk velkomne
Me ønsker dokker velkomne
Vi ynskjer dokker velkomne
Vi ynsker dykk velkomne
Vi ynsker dokker velkomne
Vi ønskjer dokker velkomne
Vi ønsker dykk velkomne
Vi ønsker dokker velkomne

Dette sverdstikket fra sine egne e nok ikkje dødbringanes for nynorsken -men hvis alternativet e å ble holdt kunstigt i live, ja då e det gjerna liga greit å gi dødsstøtet?

Elle va dette gjerna det luraste Språkrådet kunne gjør? Me lese og hørre om at flerne og flerne vil ha mer dialekt inn i skrivespråget våres, så gjerna dette e den rette veien å gå.

Ikkje vett eg -uansett så tenkte eg at eg sko setta meg te nå og begynna å skriva ei bog, på dialekt sjølsagt. Tittel: "Damå Så Elskte Nynorsk"




Eg vonar/håpar at dykk/dokker ynskjer/ynsker/ønskjer/ønsker meg lukka/lykke te!

På førehand takk!

Selma, Salmer Og Smelta Twist

På synndag va eg i kjerkå. Det va Selma sin dåbsdag og eg hadde fått det ærefoddla oppdraget det e å vera fadder. Eg e vel ikkje det me kan kalla for tittgjengde i kjerkå. Eg synge salmer eg ikkje kan og bler siddanes når eg ska reisa meg og reise meg når eg ska ble siddanes -det e saligt forvirranes. Det viste seg at nettopp denne synndagen va litt spesielle i kjerkekalenderen, det va visst den dagen me sko få veda alt om dommedag. Bra timing! 

Tankane mine raste tebage te ungdommens Yngres på bedehuset, med svovelsiklanes predikantar som sko skremma oss inn på den rette veien -og den veien va så smale at betegnelsen sti bler som ein autostrada å rekna. Hjemveien va alltid smale og ukristeligt mørke, og eg va ikkje trygge før eg sto i lyset og varmen hjemma i gangen -i håndå låg ein smelta twist. Det va ikkje få kveldar eg låg vågen lenge itte eg hadde lagt meg for å få med addle i kveldsbønnå mi, for det tar tid når du aleina ska passa på at addle ska få evigt liv. Kan prøva kem så vil.  

Det viste seg òg at nettopp denne gudstjenesten sko ble lange. Dette visste tydeligvis de tittgjengde, for de gjekk fram og fekk seg ein skvett saft og ein torre kjeks. Tror dette gjorde underverk, for ittepå blei salmesangen om muligt ennå høgare og organisten klemde te med et postludium som sjøl Kaizers kan misunna.

Kan vera at eg datt littegranna av der på slutten -for plutseligt ropte presten på ein Kyrre Elliasson. Eg vett'kje heilt, kan ikkje sei det med hundre prosent sikkerhet, men eg tror at det va han innleigte svenske baristaen som sko gjør klar kjerkekaffien for de tittgjengde.

Me dro hjem te Selma å di og koste oss med kaffi og syndigt goe sjokoladekaga.

Der vil nok ble både salmesang og ein å aen smelta twist i livets løp, Selma -men jammen ska me laga sjokoladekaga òg!



-det e blogging det...

 

"Minst en gang om dagen bør vi høre en liten sang, lese et godt dikt, se et vakkert bilde, og - om mulig - si et par fornuftige ord."

Fysst vil eg takka for ein øveveldanes dag igår -jysla mangen som va innom på bloggen min, kjekke kommentarar og to flonka nye følgesvenner -eg må lett rødmanes innrømma at eg syns det e dualigt stas! 

For det andra så måtte eg bare ta med disse linjene fra han Johann Wolfgang von Goethe, tyske diktar, humanist og naturvidenskapsmann som levde 1749-1832. Sannsynligheten for at det va blogging han tenkte på når han skreiv dette e jo knøttanes liden -men det passe jo godt! 

Heldigvis trenge ikkje alt å vera så jysla fornuftigt og korrekt heila tiå -me velge sjøl ka me vil lesa -det syns eg e ganske greit å tenka på når eg kjenne prestasjonsangsten legga den klamma håndå si øve meg.

Ønske dåkkor ein fin-fine dag! ...det blei vel det mest fornuftiga eg har sagt idag...

Oggler i mosen

Systerå mi e ganske så glad i oggler. Derfor kunne eg ikkje la ver å kjøba denne nyggelringen på markedet i Nice. Den snasna blokkå ramla eg øve på Litografen.







Oggler i mosen e et kjent uttrykk -og eg vett jo ka det betyr, men jo mer eg smakte og smatta på ordå, dess løgnare blei smagen. For eg har lert at ogglå står for klogskab og visdom, og det syns eg egentligt står i grelle kontrast med at hu ska gå å dabba i mosen. Bare for det at hu har store vidåpne øyer og ser skikkeligt vågen og på hogget ud, så trenge hu altså ikkje vera så jysla kloge -itte seks-syv koppar med kaffi på rappen ser eg faktisk litt sånn ud sjøl eg. Så får å få dette ud av håve, som eg forøvrikt ennå ikkje klare å snu 270grader kver vei, fant eg følgande info på Wikipedia:
"Ugler i mosen er et uttrykk som er hentet fra dansk. Det danske uttrykket var opprinnelig ulver i mosen, der mose betyr myr. Dette ble endret da ulvene ble utryddet i Danmark, og forvansket til uttrykket ugler i mosen, som igjen ble lånt tilbake fra det norske til det danske sprog. Når det er ugler i mosen, er det derfor egentlig ulver som lurer i myra. Uttrykket betyr dermed at det er fare på ferde, eller at det er noe mistenkelig med et eller annet." 

Javel -men då va der vel ikkje någe ulver i myr med oggler i mosen då. Elle?...

Eg går ud i solå og tar meg ein kopp kaffi te eg...

Sprø Stolthed

Idag har eg lyst te å vera litt sprø -gjør någe hallgale! Ikkje sånn type sprøgale som å slenga meg udifra et fly i tandemhopp elle gå i tog for ein bedre sommar.  Nei, såå galen e eg ikkje! Eg har lyst å mala de offentlige trebenkene nerpå kaien knallrosa sånn at de står i stil te de alldeles nydelige blomstene fra Hanasand Gardsutsalg -aldri før har der vært så blomstranes flott i Vikevåg!

Eg ville hengt opp fargerige vimplar i stolpar og trer og invitert på nysteikte lappar med rørte lokale jordber og bringeber, smatta på lokaldyrka perletomater, slurpa i meg ei heile med cherrytomat mens eg velta meg i sprø lokale salatar og aent grønt som om det va tidenes agurktider!

Alt dette før eg mest sannsynligt bler slepte vekk av lensmann elle prest, anklagde for sivile ulydighet og uanstendigt sprø stolthed av bygdå mi!

Men bare følg med, plutseligt står der gjerna ein rosa benk på kaien.

Bilder lånt fra Google

Dødelig dose sommarsavn

Eg lige sommarfogglar -det e ikkje det at eg vett så jysla møje om de...de e bare så utroligt flotte! Så når eg kom øve dette fargeriga sommarfoggel-liket her om dagen, så måtte eg bare finna ud litt mer. 

Navnet e Nymphalis urticae, gjerna bedre kjent som Neslesommarfoggel. Vingespenn 4-5cm, oransje-rødbrun med markante svarte flekkar fremst på vingene og små blå prikkar langs bakre kant. Te forskjell fra mangen andre sommarfogglar så øvevintre neslesommarfoggelane som voksne individ. Når det så smått begynne å nærma seg høsten, finne de seg ein bortimod frostfrie plass -garasje, loft, uthus, løer elle som her i vinduskarmen i et gammalt naust -der de henge opp ner i mangen månar. Når den bleiga vårsolå har varmt opp den little kroppen, e det ud på vingene. Han e ein av de aller fysste sommarfogglane me ser om våren, gjerna allerede så tidligt som i mars mens snøen ennå ligge og nattefrosten ikkje har sluppe taket. Eggå bler lagt på de nye skuddå av brenneneslå, og de svarte larvene forsyne seg godt av de friske grønne bladene. Itte någen uger i puppestadiet e de fiks ferdige forrektige sommarfogglar.  

 

Dette eksemplaret blei sist sett ein seine augustkveld, slurpanes på nektar på den populære udeplassen Buddleja i Vikevåg sentrum. Han forlot plassen på flagranes vinger i sørlige retning ner mot naustå idet solå forsvant. 

Der e ingen tegn te ytre skader, så ingenting kriminelt ligge bak. Mulige dødsårsak kan vera indre skader itte harde landing med foddle tank, nektarøvedose elle rett og slett av savn itte SOMMAR.

Akk...eg føle med an...

Fri Som Foggelen

Idag e det Foggelen sin dag sa de på radioen onna frokosten  min i morres -og aldri har eg hørt så møje fogglasnakk sveva øve eteren.

Han Jens har hjulpe ei and og ongane hennes te ein ny og fredelige tilværelse i parken -samtidigt som han redegjorde for de store jernfogglane som føyg sørøve som reverserte trekkfogglar
og slapp eggå sine der.

Amnesty e 50 år idag -har ikkje hørt någe om det på radioen, fant ein liden notis i aviså.

Det e vel gjerna oss nordmenn i et eggeskall det -lett å glømma koss godt me har det når me har det som plommå i egget!!!
Så nå markere eg borrsdagen med ein bukett markblomster på kjykkenbordet.

Koss fogglane feire sin dag -ja det må fogglane veda!

...men sko du nå se et festkledd eksemplar av arten, med lånte fjær og malt nebb -så vett du kaffor!