Igår hadde eg borrsdag, 41 år. Joda eg klare å sei tallet uden å få åndenød elle andre panikkrelaterte symptomer.
For det e jo det det e; et tall -elle strengt tatt to tall som bler te ett tall -og der e jo ikkje någe farligt med det!
Men eg må få sei som mi tidligare lærarinne:
Alt sige med alderen -det e bare tannkjøde som krybe oppøve!
Dagen igår va som skapt for djupdykk i bøkene eg lånte på biblioteket sist -dikt og andre fine tekstar blei fortært. Så te tross for lågt skydekke og stadigt stigande tannkjød blei eg enige med meg sjøl om at eg hadde hatt ein fin-fine borrsdag.
D e så godt å ha nogen i nærheden så test ud koss d e å bli ett år eldre før ein blir d sjøl:) Nå kan eg gå heile sommaren og ikkje grua med d grann øve dagen min så komme i august. At tyngdekraften kreve sitt får bara ver,,, lågt tyngdepunkt kan ver positivt i så mange samenhenger... når d blåse storm, ude på sjøen, i skibakken... :)
SvarSlett