Humlas flukt og kvide frakkar

Eg sko egentligt bare ut å ta någen bilder av uteplassen min -då eg blei alldeles oppslukte av ei humla som stod på håve neri ein rhododendron og jobba så iherdigt at det helst va på grenså te galskap. Dette måtte eg  ha bilder av! Eg tror me va neri så å sei kver einaste blomst -og der er ganske mangen av de på ein sånnein middels store rhododendronbusk. På dette tidspunktet hadde eg tross alt et lide snev av sunn fornuft intakt, og det slo meg at personalet på legekontoret, som forøvrigt har fritt innsyn te hagen min, gjerna ville finna min ekstreme busk-kontakt ein smule bekymringsverdige.

Men der va ikkje tid te å dvela lenge ved dette, for snart fòr humlå videre te avdelingen for høge, kvide stauder som eg ikkje huske navnet på -med fotografen i helane! Det va vel her eg begynte å snakka te na -litt sånn halvhøgt, mens eg låg på knenå midt inni bedet. Fornuft va nå et fremmedord -eg va som besatt!

Turen videre øve plenen bort te akeleiene huske eg ikkje -tror eg føyg...kan godt vera eg lagte humlelyd òg...

Ingen i kvide frakkar har komt på dørå for å henta meg ennå... og det blei jo någen støvanes fine bilder!